Add new comment

15
Nov

HyperLinks

Em LateX, podemos fazer alguns tipos de links: o link dentro de um documento que vai chamar uma equação ou um capítulo, ou um sumário que vai chamar os capítulos de um livro. 

Você ainda pode fazer um link que vai chamar um site também pode ser feito. 

Para tal usamos o pacote \usepackage[pdftex]{hyperref}.

Um exemplo de hyperlink segue abaixo:

 

\documentclass[a4paper]{article}

 
\usepackage[utf8]{inputenc}
\usepackage[brazil]{babel}
\usepackage{amsmath}
\usepackage[pdftex]{hyperref}
 
 
\begin{document}
 
 
\maketitle
 
\newpage
\tableofcontents
\section{O uso de hyperlinks no \LaTeX}
 
O uso de hyperlinks no LaTeX serve  para facilitar a vida do leitor de documentos em formato \emph{.pdf}.
 
O comando \emph{href} faz o papel de ligar o leitor do arquivo .pdf à URL desejada ou mesmo a um arquivo dentro do computador.
 
\subsection{Exemplos }
\subsubsection{Hiperlink para internet}
A cantora e primeira dama  francesa, \index{Carla Bruni}, tem um site pessoal que pode ser acessado \href{http://www.carlabruni.com.}{aqui}
 
\subsubsection{Linkando um e-mail}
 
O professor João Carlos Alves \index{Barata} agradece a todos os que apresentarem sugestões para o seu livro digital que pode ser encontrado \href{http://denebola.if.usp.br/~jbarata/Notas_de_aula/notas_de_aula.html}{aqui}. Fabulosas somas em dinheiro são oferecidas a todos aqueles que encontrarem erros no texto. Mande um e-mail para \href{mailto:jbarata@fma.if.usp.br}{jbarata@fma.if.usp.br} para informar-lhe de algum erro.
 
% Linkar indices e equacoes
 
\section{Iesus}
\section{De nomine}
Nomen Iesu est Latinum aequipar termen nomini Graeco Iesous, quod Hebraici verbi Jeshua, vel \index{Jeshua} vel denuo Jehoshua, 'Yahveh et est sospitatio' significans. Etiamsi hoc nomen proprium in una aliave versione frequenter apparuerat, Veteri Testamento nulla persona tali nomine vocata praestantius vita publica memoriae fuit mandata. Fuit enim hoc nomen datum cuidam auctori \index{Ecclesiastici}, alicui Iesu \index{Christo} avo genealogica arbore testamentari conscriptum, Tertii Evangelii (Lucas 3:29), et cuidam discipulo Sancti \index{Pauli} (Colossi 4:11). Temporibus Graecis, mores suos imponentibus, Iason, sincerrimum Graecum nomen simile Iesu, monstrabatur a multis aliis in usu esse inventum personis.
 
\section{Prima aetas}
 
Iesum Bethlehem natum esse ex Maria Virgine testantibus Evangeliis receptis tamquam canonicis aliisque mundanis fontibus relatum est. Res paucae quas de infantili vita Iesu scimus invenimus in capitibus Matthaeo 1–2 et in capite Lucas 2 in Novo Testamento. Super praeciso anno nativitis Iesu Christi nonnullae scholae theologicae christiane invicem disputaverunt. Plurimi credunt Iesum anno circa 750 A.U.C. (4 a.C.n. kalendae Christiani), circiter ante mortem Herodi tetrarchi esse natum. Legimus in \index{Matthaeo} Evangelio Herodem Iesum natum necare voluisse propterea quod ipse timuit Novum Regem Messiam in persona Iesu Nazareni esse ab prophetis iudaicis praedictum. Cum Herodes vitam \index{Iesu} infantis minaturus erat, noctu sopore ab angelo monito, Iosephus iter ad Aegyptas cum uxore sua \index{Maria} fecit et cum infante Iesu. Cum Herodes qui vitam infantis Iesu minatus fuit mortem obiit Iosephus cum familia sua \index{Nazarethum} redidit a quo loco Iesus cognomen "Nazarenus" accepit. Tempore Paschae \index{Hebraicae} relatum est puerum Iesum cum parentibus suis terrestribus Iosepho et Maria ad templum in Hierosolyma iter fecerunt. Ad domum reversuri pergentes parentes sui observaverunt puerum Iesum comitatu deesse. Celeriter reversi ad0 
 
Hyerosolymam in templo cum religiosis Iudeis disputantem Iesum redinvenerunt magno cum gaudio. Existimabatur hoc tempore esse natum Iesum annos duodecim.
 
\section{Vita evandeliis}
 
Vixit circa triginta tres annos Iesus terra. Evangelia ab Ecclesia apostolica recepta quattor de ultimis tribus annis ante crucifixionem suam testimonia adhibuerunt Iesum Dei esse filium hominumque salvatorem eos ad Deum appropinquantes. Ut homines Deum ament suasit Iesus Christus id esse veram hominis naturam a Deo benedictam. Iesus discipulos suos mirabilia sancta resque dignas in vita edocebat. Praeterea in Evangeliis conscriptum fuit multos homines aegrotos supranaturali vice sanavisse. Cum Hierosolymam ingressus fuisset multitudo eum tamquam regem acclamabat. Traditur a Iuda Iscariot uno eorum et Pharisaei eum cum Romanis ceperunt et ad mortem condemnarunt. Christiani vere testificant eum post triduum resurrexisse, et in caelum ascendisse.
 
\section{Setentiae}
 
\subsection{Sententia Christianae religionis}
 
Christiani opinantur per \index{Novum Testamentum} et in Testameno aedificantes traditiones eum Messiam esse in Vetere testamento, Filiumque Dei. Fideles Sanctae Trinitatis (plurimae Christianae ecclesiae) secundum fidem ab omnibus saeculis Deus, qui in persona tamen non congruit Patri, sed Filius Dei, qui ad nos venit ad homines salvandos, et ad Deo reconciliandum, quod ad extremum per mortem passionemque postremo resurrectionem suam vicit. (Ioannes 3, 16)
Christianorum symboli pars centrica exponit Iesum, atque eius quaestiones disputationis.
Iam veteres Christiani intellexerunt non omnes idem de Redemptore suo gravissimum significanti ducunt, quam ii. Hoc dicitur una mente a Sancto Paulo: "nos autem praedicamus Christum crucifixum, Iudaeis quidem scandalum, gentibus autem stultitiam;" (Ad Corinthios I, 1, 23). Ab ovo personae quaestio semper dissensio erat.
Scientia christologia nominata exponit, quis Iesus ex sacrae doctrinae ratione fuerit. Argumentatio christologica desiderat personae quiditatem actaque Iesu secundum ad eum spectantes profetiae Veteris Testamenti, ipsumque fassas sententias evangelicas, et ceteros doctrinas eum demonstrare eiusque aestimare.
Divinitatis Iesu quaestiones in iis, quae dicuntur \index{Concilia}, disputarunt et sententiam tulerunt. Primum concilium Constantinus I anno 325 Nicaeae habuit, ut unitatem imperii sustineret, sed ab eo iudicium, quae in origine disputatio theoligica erat, instrumentum politicum formatum est. In his conciliis constituata est ecclesia universalior quam senior, et interim sectae, eg. Ariani, solutae sunt.
Categoriam variam formant Unitarii, qui de Iesu quiditatis sententia singulari sunt accessu: inclinatio antitrinitaria instituta saeculo sexto decimo, primo in Transsilvania quo facto Edicti in Torda, motus autem iam a concilio Nicaeo religionem minorem significavit inter Christianos.
Nonnulli se Christanos putati greges, e.g. Testes Iehovah, et Scientiae Christianae Ecclesia, Mormoni etc. in divinitate Iesu haud credunt, solum a Deo inspiratum arbitrantur.
Plurimi Christiani unum Deum, qui ex trinitate, qua Iesus unus est, constat, et Iesum esse messiam sive christum in Vetere Testamento praedictum credunt. Christiani Iesum in cruce mortuum esse—ideo crux est primum religiosum Christianismi signum—et eum postea revixisse et eum hominem curare, credunt.
 
\subsection{Sententia Iudaeae religionis}
 
Iudaeae Iesum falsum Messiam rentur, ortodoxique Iudaeae adhuc semper rectae Messiae adventum expectant. Iesus solus miraculorum auctorem hominemquem turbulentum perditum opinantur, sed cognorunt magnum magistrum esse. Biblia Iudaeae (Talmud) Jesu dicit.
 
\subsection{Sententia Islamicae religionis}
 
Musulmani Iesum inter numerum esse fatidicorum antiquissimorum dilectissimorumque Dei et messiam quoque credunt, etsi huic significationem dissimilem cui Christianorum attribuunt, i.e. divinitatem Iesu non credunt. Plurimae religiones aliae interpretationem animi ullam praecipuam Iesu non attribuunt.
 
\section{Teorema do papagaio}
 
Iesum Bethlehem natum esse ex Maria Virgine testantibus Evangeliis receptis tamquam canonicis aliisque mundanis fontibus relatum est. Res paucae quas de infantili vita Iesu scimus invenimus in capitibus Matthaeo 1–2 et in capite Lucas 2 in Novo Testamento. Super praeciso anno nativitis Iesu Christi nonnullae scholae theologicae christiane invicem disputaverunt. Plurimi credunt Iesum anno circa 750 A.U.C. (4 a.C.n. kalendae Christiani), circiter ante mortem Herodi tetrarchi esse natum. Legimus in Matthaeo Evangelio Herodem Iesum natum necare voluisse propterea quod ipse timuit Novum Regem Messiam in persona Iesu Nazareni esse ab prophetis iudaicis praedictum. Cum Herodes vitam Iesu infantis minaturus erat, noctu sopore ab angelo monito, Iosephus iter ad Aegyptas cum uxore sua Maria fecit et cum infante Iesu. Cum Herodes qui vitam infantis Iesu minatus fuit mortem obiit Iosephus cum familia sua Nazarethum redidit a quo loco Iesus cognomen "Nazarenus" accepit. Tempore Paschae Hebraicae relatum est puerum Iesum cum parentibus suis terrestribus Iosepho et Maria ad templum in Hierosolyma iter fecerunt. Ad domum reversuri pergentes parentes sui observaverunt puerum Iesum comitatu deesse. Celeriter reversi ad Hyerosolymam in templo cum religiosis Iudeis disputantem Iesum redinvenerunt magno cum gaudio. Existimabatur hoc tempore esse natum Iesum annos duodecim. \href{http://www.polignu.org}{PoliGNU}
 
\begin{equation} \label{eq.1}
 a^2 = b^2 + c^2 
\end{equation}
 
\subsection{Iesum} Bethlehem natum esse ex Maria Virgine testantibus Evangeliis receptis tamquam canonicis aliisque mundanis fontibus relatum est. Res paucae quas de infantili vita Iesu scimus invenimus in capitibus Matthaeo 1–2 et in capite Lucas 2 in Novo Testamento. Super praeciso anno nativitis Iesu Christi nonnullae scholae theologicae christiane invicem disputaverunt. Plurimi credunt Iesum anno circa 750 A.U.C. (4 a.C.n. kalendae Christiani), circiter ante mortem Herodi tetrarchi esse natum Legimus in Matthaeo Evangelio Herodem Iesum natum necare voluisse propterea quod ipse timuit Novum Regem Messiam in persona Iesu Nazareni esse ab prophetis iudaicis praedictum. Cum Herodes vitam Iesu infantis minaturus erat, noctu sopore ab angelo monito, Iosephus iter ad Aegyptas cum uxore sua Maria fecit et cum infante Iesu. \ref{eq.1}
 
 
\end{document}
Portuguese, Brazil
Tipo: